PRZEGLĄDY, HIGIENA, PROFILAKTYKA

Przeglądy

Rutynowa wizyta w gabinecie dentystycznym to warunek zachowania zdrowia i dobrego samopoczucia. Dzięki stosunkowo prostym i całkowicie bezbolesnym zabiegom można zminimalizować ryzyko chorób dziąseł oraz zapobiegać próchnicy. To również okazja aby na wczesnym etapie odkryć inne stany zapalne i chorobowe.

• Dorośli: 1 raz na 6 miesięcy
• Dzieci: co 3 miesiące

Ciekawostka: Literatura fachowa wskazuje na korelację pomiędzy stanem jamy ustnej a chorobami serca.

Higiena

• Skaling – oczyszczanie zębów z kamienia z powierzchni korony zęba oraz spod powierzchni dziąseł
• Piaskowanie – usunięcia przebarwień, osadu i drobin kamienia nazębnego za pomocą strumienia wody z dodatkiem drobin czyszczących
• Polerowanie – wygładzenie powierzchni zębów i zabezpieczenie ich przed szybkim powstawaniem przebarwień za pomocą pasty polerskiej o odpowiedniej ziarnistości i przy użyciu dentystycznej szczoteczki
• Wybarwianie płytki – zabieg polegający na wybarwieniu płytki nazębnej (osadu na zębach) w celu motywacji do prawidłowej higieny jamy ustnej, szczególnie wśród dzieci,pokazuje miejsce gdzie zęby są niedokładnie szczotkowane

Profilaktyka

• Instruktarz higieny – instruktaż, dzięki któremu każdy Pacjent otrzymuje pakiet konkretnych wskazówek dot. prawidłowych technik mycia zębów, używania nici dentystycznych oraz optymalnego wyboru szczoteczki i pasty
• Fluoryzacja – zabieg chroniący nadwrażliwe szyjki zębowe oraz wzmacniający szkliwo, dzięki czemu staje się ono odporne na działanie kwasów i bakterii wywołujących próchnicę. Przeprowadza się go po gruntownym oczyszczeniu zębów (profesjonalną pastą lub po skalingu) poprzez naniesienie na powierzchnię zębów pędzelkiem lakieru fluorkowego
• Lakowanie – zabiegpolegający na wypełnianiu bruzd zębów trzonowych (mlecznych i stałych) i przedtrzonowych specjalną substancją zwaną lakiem szczelinowym

STOMATOLOGIA RODZINNA

• Kompleksowe leczenie dla całej rodziny: dzieci i dorosłych
• Stomatologia zachowawcza z użyciem nowoczesnych światłoutwardzalnych materiałów
• Dla dzieci kolorowe wypełnienia

Na wczesnym etapie próchnicy (na zębie widać odwapnienie w postaci białej lub nieco ciemniejszej plamki) można jeszcze uniknąć borowania zęba (uniknąć też kosztów leczenia). Niekiedy wystarczy np. remineralizacja szkliwa (nałożenie preparatu z fluorem). Przy braku reakcji (wizyty profilaktycznej) próchnica posuwa się w głąb zęba, bakterie atakują zębinę (główną tkankę zęba), sprawiając, że staje się ona miękka i odwapniona. W rezultacie w zębie pojawi się ubytek. Wtedy dentysta musi usunąć chorą tkankę, oczyścić dziurę, a potem wypełnić ząb odpowiednim materiałem.

Rodzaj wypełnienia zależy od grubości ścianek zęba. Musi być też dobrany do siły, jaka działa na ząb podczas gryzienia (niedostatecznie mocna plomba może wypaść albo spowodować pęknięcie zęba). Inne wypełnienia stosuje się do zębów przednich, inne do tylnych. Zaplombowanie zęba trwa od 15 minut do godziny.

Współczesna stomatologia oferuje wiele materiałów do wypełnień, czyli plomb. Ich zadaniem jest uzupełnienie zniszczonych tkanek zęba i ochrona przed dalszym rozwojem próchnicy. Dobrze zabezpieczony ząb może służyć przez długie lata.

Nie tylko materiał ma znaczenie. Powodzenie leczenia zależy nie tylko od wyboru wypełnienia, ale także od zastosowanej techniki oraz w największym stopniu od doświadczenia i wiedzy stomatologa, który je zakłada. Wypełnienie założone niedbale, niedokładnie wypolerowane może nie służyć długo Pacjentowi.

Uwaga:

Często zaniedbywane o równie istotne jest właściwe ukształtowanie leczonego zęba. Ważne, by plomba nie przeszkadzała w zgryzie. Ta idealnie założona powinna być gładka i szczelna, nie szarpać np. nici podczas czyszczenia przestrzeni międzyzębowych.

LECZENIE KANAŁOWE (ENDODONCJA)

Każdy ząb składa się z 3 warstw: szkliwa, zębiny i nerwów. Uszkodzenie nerwu zęba może powodować znaczny dyskomfort i ból. Czasami nerw zęba umiera przez długi okres czasu i bakterie są w stanie zaatakować przestrzeń nerwu zęba. W konsekwencji może pojawić się infekcja oraz związane z nią ropień i/lub przetoka. Obrazowo ropień to rodzaj worka wypełnionego ropą wokół wierzchołka korzenia zęba, a przetoka to często zlokalizowane na dziąśle tkliwe, kuliste nabrzmienia wypełnione treścią, określane potocznie jako „gulki”.

Tego typu zmiany chorobowe leczy się na dwa sposoby: (i) ekstrakcja zęba lub (ii) leczenie kanałowe (endodontyczne).

Endodoncja – leczenie kanałowe polegające na poszerzeniu, oczyszczeniu i szczelnym wypełnieniu kanałów korzeniowych. Dzięki właściwemu leczeniu udaje się zachować ząb, a jego usunięcie staje się wyłącznie ostatecznością.

Leczenie endodontyczne jest zalecane przy bardzo głębokich ubytkach próchniczych, martwicy miazgi, po złamaniu lub zwichnięciu zęba, ze wskazań protetycznych przed wykonaniem korony lub mostu.

Przebieg leczenia

1. Otwarcie komory zęba i usunięcie martwej lub żywej miazgi (znieczulenie miejscowe)
2. Pomiar długości roboczych i opracowanie kanałów– następuje wówczas całkowite usunięcie miazgi (nerwu) z kanału korzeniowego oraz toksyn bakteryjnych z pobliskich kanalików zębinowych
3. Osuszenie kanałów
4. Wypełnienie kanałów – polega na zamknięciu światła kanałów. Pozwala to uniknąć przenikaniu bakterii. Do wypełnienia kanałów (na stałe) służy popularna gutaperka
5. Wypełnienie zęba materiałami m.in. kompozytowymi

DIAGNOSTYKA RADIOLOGICZNA RTG

Skuteczne leczenie stomatologiczne wymaga dokładnej i błyskawicznej diagnostyki. Rentgenodiagnostyka, czyli cyfrowe wykonywanie zdjęć  za pomocą aparatu RTG i czujnika radiowizjografii umożliwia dobór optymalnych rozwiązań w zakresie specjalistycznego leczenia oraz wykonywanie zabiegów z gwarancją najwyższej efektywności.

Obraz wykonanych zdjęć rentgenowskich na nowoczesnym aparacie jest natychmiast widoczny na ekranie komputera z możliwością zmiany kontrastu, dokonywania zbliżeń, powiększenia oraz dokonania pomiarów z dużą dokładnością.

• dzięki cyfrowemu przekazowi dawka promieniowania zredukowana jest do minimum
• w trakcie procedury Pacjent zabezpieczony jest fartuchem ochronnym
• wykonanie zdjęcia trwa krótką chwilę i jest całkowicie bezbolesne
• po przeprowadzonym leczeniu kanałowym wykonywane jest zdjęcie RTG w celu potwierdzenia pożądanych efektów co z kolei pozwala na rozpoczęcie rekonstrukcji zęba
• zdjęcia porównawcze umożliwiają dokonywanie analizy prawidłowości procesów gojenia

Aparat RTG spełnia wymogi Sanepidu i objętyjest nadzorem Inspektora Ochrony Radiologicznej.

MAŁA CHIRURGIA STOMATOLOGICZNA

Chirurgia stomatologiczna to nie tylko zabiegi usuwania zębów. W ramach tej specjalności wykonywany jest cały szereg zabiegów w obszarze obejmującym jamę ustną.

Dla zapewnienia Pacjentowi pełnej bezbolesności i maksymalnego komfortu, wszystkie zabiegi z zakresu chirurgii stomatologicznej w moim gabinecie są wykonywane w znieczuleniu, z użyciem tylko preparatów uznawanych na świecie jako najskuteczniejsze i najbezpieczniejsze.

Wykonywane zabiegi chirurgiczne:

• bezbolesne usuwanie zębów stałych i mlecznych
• nacięcie i ewakuacja ropnia
• szycie chirurgiczne zębodołu
• znieczulenie cienkoigłowe

WYBIELANIE

Nowoczesna stomatologia estetyczna pozwala przywrócić naturalny wygląd, pewność siebie i dobre samopoczucie. Białe, równe i zdrowe zęby to powód do uśmiechu, który decyduje o  pierwszym wrażeniu oraz jakości naszego życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego.

Zęby żywe

• nakładki z żelem – po pobraniu wycisku lekarz przygotowuje dopasowane nakładki, które Pacjent wraz z dobranym odpowiednio żelem zabiera do domu i używa zgodnie z zaleceniami (najczęściej w nocy)
• gabinetowe – zabieg polegający na pokryciu zęba substancją wybielającą

Zęby martwe

Zęby leczone kanałowo z czasem ciemnieją. Ale również te żeby można wybielić. W trakcie wizyty lekarz otwiera ząb i sprawdza, czy był starannie wyleczony i czy korzenie są odpowiednio uszczelnione. Aby uchronić nas przez bólem, do wnętrza zęba wprowadza uszczelniający preparat. Następnie wkłada środek wybielający i przykrywa go opatrunkiem. Po tygodniu przychodzimy na pierwszą kontrolę, potem na kolejne jeśli konieczne. Gdy wszystko jest w porządku – ząb jest plombowany. Jeżeli trzeba go bardziej rozjaśnić, procedurę się powtarza. Ząb rozjaśnia się od środka aż po powierzchnię szkliwa.

KOREKTY KSZTAŁTU ZĘBÓW

Dzięki stomatologii estetycznej możliwa jest korekta kształtu zębów. Poprawianie kształtu zębów przeprowadzamy zazwyczaj, gdy mamy do czynienia z zębami krzywymi, ukruszonymi i nierównymi. Zmiana kształtu zęba oznacza zarówno jego zredukowanie, jak i przedłużenie jego długości. Dzięki zabiegom stomatologii estetycznej możemy sprawić, żeby zęby były bardziej równe (likwidacja wyszczerbień i otwartych diastem) lub mniej stłoczone. Zabiegi te poprawiają nie tylko kształtów zębów, ale także ich powierzchnię, ponieważ dzięki nim możemy uzyskać gładkość zębów.

Najczęstszymi zabiegami stomatologicznymi, które umożliwiają zmianę kształtu zębów są m.in.

• konturing – zabieg polegający na zmianie długości i kształtu zęba przez odpowiednie zeszlifowanie przy użyciu specjalnych diamentowych wierteł, krążków ściernych i gumek
• licówki kompozytowe – zabieg polegający na pokryciu zębów specjalnymi kompozytami, które później są utwardzane za pomocą lampy polimeryzacyjnej
• licówki porcelanowe – zabieg polegający na przyklejeniu na powierzchnię zębów niezwykle cienkich porcelanowych listków

Gdy Pacjent nie może nosić aparatu ortodontycznego licówki i korony pełnoceramiczne okazują się najlepszym rozwiązaniem.

KORONY PEŁNOCERAMICZNE

Niezależnie od tego, czy ząb zniszczyła próchnica, czy miało miejsce duże wypełnienie, przebarwienie zęba, leczenia kanałowe czy też w inny sposób został on uszkodzony i konieczna jest korekcja jego kształtu pełnoceramiczna korona protetyczna pozwoli na zastąpienie zniszczonej części zęba najbardziej naturalnie wyglądającym, estetycznym, precyzyjnie wykonanym, i bezpiecznym uzupełnieniem. A co najważniejsze, wygląda zupełnie jak naturalny ząb i nie zawiera metalu.

Korony pełnoceramiczne gwarantują:

• doskonałe efekty estetyczne (likwidacja przebarwień i innych niedoskonałości w tym również nieprawidłowe ustawienie zęba)
• bardzo wysoka wytrzymałość i trwałość
• perfekcyjne dopasowanie
• brak podrażnień tkanek i alergii

WKŁADY Z WŁOKIEN SZKLANYCH

Używanie wkładów z włókna szklanego stało się standardem zarówno w przypadku odbudowy uszkodzonej korony zęba, ale również jako wzmocnienie korony zęba po leczeniu endodontycznym(kanałowym). Dzięki temu po przeleczeniu nie tylko następuje przywrócenie funkcji i estetyki zęba ale również zapobiegamy jego złamaniu.

Wkłady z włókna szklanego są estetyczne, a ich najważniejszą cechą jest elastyczność dzięki której pochłaniają wstrząsy i siły działające na ząb.

Z medycznego punktu widzenia w przypadku konieczności ponownego przeleczenia zęba wkłady z włókna szklanego pozwalają na ich łatwe usuniecie z kanału.

INLAY / ONLAY / OVERLAY

W leczeniu zniszczonych bądź w niewielkim stopniu uszkodzonych zębów, stosuje się nowoczesne metody odbudowy protetycznej typu inlay (wkłady), onlay (nakłady) oraz overlay.Są to wypełnienia kompozytowe lub ceramiczne pozwalające na zachowanie, w dużej mierze, zęba Pacjenta, przy równoczesnych sporych możliwościach poprawy funkcjonalności i estetyki zębów w odcinkach bocznych. Rozwiązania te stosowane są często przy całkowitych rekonstrukcjach zgryzu i estetycznych odbudowach łuków zębowych.

Charakterystyczne cechy tego rozwiązania to:

• estetyczny i naturalny wygląd
• stabilność koloru
• nawet dwukrotnie zwiększona trwałość w porównaniu do tradycyjnych wypełnień
• duża szczelność
• zachowanie struktury zęba

 Rozwiązania tego rodzaju pozwalają uniknąć nadmiernego szlifowania zębów i mimo, że są czasochłonne, korzyści w postaci pozostawienia jak największej części zdrowego zęba są nieocenione.Wypełnienia takie często są nie do odróżnienia od naturalnych zębów

KORONY

W przypadku mocno zniszczonych lub złamanych zębów wkłady koronowe oraz korony umożliwiają precyzyjną rekonstrukcję anatomicznego kształtu zęba.Ze względu na swoją trwałość, walory estetyczne oraz wysoką odporność na ścieranie doskonale spełniają swoją funkcję oraz wyglądają bardzo naturalnie.

Korona protetyczna jest mocowana na oszlifowanej koronie zęba żywego (powierzchnia zęba zmniejszana jest w znieczuleniu miejscowym ze wszystkich stron – o około 1-2 mm z każdej strony – taka bowiem będzie grubość ścianki korony)lub na wkładzie koronowo-korzeniowym – przy martwym zębie. Następnie wykonuje się wyciski; szczęki lub żuchwy z oszlifowanym filarem i wycisk przeciwstawny. Wyciski są wysyłane do laboratorium protetyki stomatologicznej, a Pacjentowi zakłada się koronę tymczasową wykonaną z akrylu. Kiedy lekarz dentysta otrzymuje gotową koronę, dopasowuje ją do zęba i cementuje na stałe. Po zabiegu przez kilka pierwszych dni Pacjent może czuć dyskomfort, ponieważ kształt zęba z koroną może nieco odbiegać od stanu poprzedniego.

Celem założenia koron jest nadanie zębom naturalnego wyglądu i wzmocnienie ich. Jeśli osoba z koroną protetyczną będzie dbać o higienę jamy ustnej, możliwe jest noszenie jej przez wiele lat.

Dentysta może zalecić koronę w celu:

• zastąpienia dużych wypełnień, gdy pozostało zbyt mało zęba
• zabezpieczenia słabego zęba przed złamaniem
• naprawy złamanego zęba
• umocowania mostu
• pokrycia implantu
• zakrycia przebarwionego (np. kiedy wybielanie zębów nie przynosi odpowiednich skutków) lub zniekształconego zęba
• pokrycia zęba po leczeniu kanałowym

MOSTY

Szpary pozostałe po brakującym zębie lub zębach powodują:

• rotację pozostałych zębów lub ich przesunięcie do wolnych przestrzeni, co skutkuje nieprawidłowym zgryzem
• chorobydziąseł i stawu skroniowo-żuchwowego (bóle głowy)
• kłopoty z przeżuwaniem (dolegliwości trawienne)
• kłopoty z poprawną wymową i artykulacją
• w skrajnych przypadkach zniekształcenia twarzy

 Mosty protetycznepozwalają na odtworzenie brakujących zębów, wykorzystując pozostałe zęby własne Pacjenta. Zęby, które są przeznaczone pod most protetyczny, nazywane są zębami filarowymi (muszą być odpowiednio mocne i zdrowe) i to właśnie na nich wykonuje się korony protetyczne, które są zespolone z przęsłem, odtwarzającym braki zębowe. Mosty protetyczne składają się więc z filarów (własny ząb Pacjenta, wkłady koronowo-korzeniowe lub implanty) oraz z przęsła, które odtwarza kształt i czynność brakującego zęba lub zębów. Mostki mają charakter uzupełnień stałych, gdyż po ich zamocowaniu przez dentystę, Pacjent nie ma możliwości ich samodzielnego wyjęcia.

Ze względu na wykorzystywane materiały mosty protetyczne możemy podzielić na:

• jednolite – są wykonane z jednolitego materiału np.: metalu, akrylu czy obecnie porcelany,
• złożone – baza wykonana jest z metalu, a widoczna powierzchnia pokryta jest estetycznym materiałem, kolorem zbliżonym do zębów własnych Pacjenta.

Warunkiem wykonania mostu na zębach własnych Pacjenta, jest odpowiednie oszlifowanie ich powierzchni, żeby zrobić miejsce na przyszłe korony, które mają być zespolone z przęsłem odtwarzającym utracone zęby. Następnie wykonuje się wycisk, dzięki któremu technik dentystyczny wykona model gipsowy, na którym będzie modelował most. Dodatkowo dentysta , z udziałem Pacjenta, dobiera odpowiedni kolor dla tego uzupełnienia protetycznego. Na okres przejściowy, oczekiwania na docelową pracę, Pacjent zostaje zaopatrzony w uzupełnienia tymczasowe, które pozwalają na normalne funkcjonowanie.

WKŁADY KORONOWO-KORZENIOWE

Wkład koronowo-korzeniowy jest stosowany po to, aby wzmocnić strukturę korzenia i filaru protetycznego przed wykorzystaniem go w dalszym etapie leczenia, inaczej to rodzaj sztyftu w korzeniu zęba, na który zostaje założona np. korona protetyczna. Zbudowany jest z:

• części korzeniowej – umieszczanej w kanale korzenia, odpowiedzialnej za wzmocnienie struktury korzenia, jednoznaczne osadzenie całego wkładu i poprawne przeniesienie siły żucia na tkankę korzenia i ozębną
• części koronowej – wystającej ponad powierzchnię korzenia, stanowiącej docelowyfilar protetyczny, na którym osadza się na przykład koronę czy filar mostu.

Sztyft wykonywany jest ze stopów stali, złota, tlenku cyrkonu bądź włókna szklanego(sprawdź: Wkłady z włókien szklanych).

Wkłady koronowo-korzeniowe stosuje się w zębach leczonych endodontycznie(kanałowo) i wyłącznie w zębach, które nie wykazują dużego stopnia rozchwiania, nie są złamane wzdłuż długiej osi korzenia, są poprawnie przeleczone endodontycznie i nie mają zmian okołowierzcholkowych w kości.

Wkłady koronowo-korzeniowe indywidualne, w odróżnieniu od tych standardowych, są modelowane indywidualnie do kształtu pozostałości korzeniowej, uzębienia Pacjenta i w zależności od rodzaju wykonywanej konstrukcji. Chodzi o to, aby uzyskać maksymalną wytrzymałość mechaniczną wykonanej konstrukcji i optymalizację kształtu związanego z dalszym leczeniem.

Etapy wykonanie wkładu:

• badanie klinicznym i radiologiczne– ocena możliwości wykonania takiej konstrukcji, spójności z ogólnym planem leczenia, rokowaniem klinicznym filaru i całej docelowej konstrukcji
• opracowanie kanału korzeniowego – poszerzenie jego światła za pomocą odpowiednich wierteł (zabieg bezbolesny, bo wykonywany jest w obrębie zęba leczonego endodontycznie, który nie reaguje na bodźce mechaniczne)
• opracowaniepozostałych tkanek korony zęba według ogólnie przyjętych zasad
• wykonanie wycisk światła kanału korzeniowego, pozostałości zębowej wraz z łukiem zębowym właściwym i przeciwstawnym
• przygotowanie gotowego wkładu przez laboratorium techniki dentystycznej w oparciu o wyciski i wskazówki lekarza
• wklejenie konstrukcja do korzenia zęba i osadzenie korony tymczasowej (następuje odzyskanie funkcji zęba)
• kolejne etapy to wykonanie zaplanowanej docelowej konstrukcji protetycznej

PROTEZY

Szpary pozostałe po brakującym zębie lub zębach powodują:

• rotację pozostałych zębów lub ich przesunięcie do wolnych przestrzeni, co skutkuje nieprawidłowym zgryzem
• chorobydziąseł i stawu skroniowo-żuchwowego (bóle głowy)
• kłopoty z przeżuwaniem (dolegliwości trawienne)
• kłopoty z poprawną wymową i artykulacją
• w skrajnych przypadkach zniekształcenia twarzy

W wielu przypadkach uzupełnienie dużych braków zębowych nie jest możliwe. W takiej sytuacji konieczne jest wykonanie protezy, która jako uzupełnienie ruchome utrzymuje się w ustach na zasadzie przyssania do tkanek miękkich.

Wyróżnia się następujące rodzaje protez:

• protezy stałe – są na stałe umocowane na zębach Pacjenta, najczęściej za pomocą cementów. Do protez stałych należą: wkłady koronowe i koronowo-korzeniowe, korony i mosty protetyczne;
• protezy ruchome – uzupełnienia wprowadzane do jamy ustnej i wyjmowane z niej przez Pacjenta. Należą do nich: protezy szkieletowe, protezy nakładowe, częściowe i całkowite protezy osiadające.

Protezy szkieletowe opierają się na własnych zębach, dzięki czemu nie osiadają, a przenoszenie sił żucia zbliżone jest do fizjologicznego. Ponadto są stabilniejsze, łatwiejsze w utrzymaniu higieny, stwarzają mniejsze ryzyko chorób przyzębia. Mają wytrzymałą, metalową konstrukcję, są delikatniejsze, cieńsze, łatwiej jest się do nich przyzwyczaić. Najczęściej elementami, które pozwalają na ich umocowanie, są metalowe klamry, ale możliwe jest zastosowanie specjalnych niewidocznych zatrzasków, zamków. Rozwiązanie takie jest droższe, ponieważ konieczne jest założenie koron na niektóre własne zęby (jedna część zamka znajduje się w protezie, druga w koronie).

Pierwszą protezę ruchomą niełatwo jest zaakceptować. Przeszkadzają w tym uczucie obcego ciała w ustach, problemy z mówieniem, żuciem. Z kłopotami tymi łatwiej sobie poradzić, jeśli mamy pozytywne nastawienie do noszenia sztucznej szczęki. Trudności z mówieniem pomogą nam szybko pokonać proste ćwiczenia polegające na powolnym i wyraźnym artykułowaniu słów podczas rozmowy, czytania na głos.

Nieco dłużej możemy mieć kłopoty z odgryzaniem i żuciem pożywienia.Dlatego po otrzymaniu pierwszej protezy ruchomej dzielimy jedzenie na małe kęsy i unikamy twardych pokarmów. Żucie pokarmów powinno się odbywać obustronnie. Gryzienie jedną stroną spowoduje odchylanie się protezy. Po pewnym czasie żucie jedzenia nie będzie sprawiać trudności, bo proteza ułoży się w jamie ustnej i przestanie przeszkadzać. Ale żeby tak się stało, musimy ją nosić. Nigdy nie zaakceptujemy protezy, jeśli będziemy ją zakładać okazjonalnie. Leczenie protetyczne nie kończy się po otrzymaniu protezy. Potrzebne są wizyty kontrolne: pierwsza po 24-48 godzinach, aby dentysta mógł wykonać korektę, i druga po tygodniu lub dwóch.